Oburzenie odbiera mowę , kiedy obserwuje się zdawkowe relacje polskich i polonijnych me(n)diów na temat
NIESAMOWITYCH poczynań Polaków na turnieju Wimbledon 2013.
Ale dziś oderwijmy sie od smrodu gnijącego państwa i upadku tzw. elit, kierujących życiem narodu, i delektujmy się chwilami, które przejdą do legendy, dzięki młodym mistrzom sportu, którzy swój sukces osiągnęli wbrew temu wszystkiemu.
Do, nie mających precedensu, sukcesów Agnieszki Radwańskiej już się jakoś przyzwyczailiśmy, chociaż jest to trudne do pojecia! Jednak dzisiejszy, bratobójczy i chwalebny zarazem mecz Janowicz - Kubot w ćwierćfinale najważniejszego turnieju roku na pięknych kortach Wimbledonu, uświadamia nam nowego aspekty polskiego sukcesu.
Po pierwsze i najważniejsze - obserwujemy narodziny światowej klasy gwiazdy tenisa - Jerzy "Jersey" Janowicz będzie grał w połfinałach, co jest tylko początkiem czegoś wielkiego!
Komentatorzy są zaskoczeni i oczarowani jego osobistą historią a także błyskawicznym wtargnieciem na czołówki światowego tenisa, ze wzgledu na młody wiek i nieprawdopodobny potencjał . Mówiąc wprost, przypomina nieokszesanego jeszcze Ferderera i Samprasa w jednym!
Historię osobistą? W 2006 , Janowicz jako junior zwyciężył w Arabii Saudyjskiej turniej - ofiarowano mu wtedy obywatelstwo Kataru, co oznaczałoby ogromne pieniądze i nieogarniczone możliwości rozwoju. Odmówił , chciał grać dla Polski. Spał w samochodzie jeżdżąc na turnieje Europy ścigając swoje marzenie. Nie był w stanie, ze względów finansowych, wyjechać na zeszłoroczne Australia Open!
Wstyd, Polsko, wstyd!
Janowicz ma dopiero 22 lata (pobil 5 z topowych graczy pierwszej dwudziestki rankigu dochodząc do połfinału), dominująca physique - ponad 2 m wzrostu; specjalność: bombarduje przeciwnika huraganowymi serwami o predkosci piłki ponad 200 km/h (nawet 137/mil); poza tym - dzieciak jeszcze, diament in rough. Widać, że nie pracował z profesjonalnym support team, który koronuje gwiazdy we współczesnym tenisie i ...mediach.
Oponent Janowicza - Łukasz Kubot to czysta przyjemność do oglądania na korcie; niezwykle fotogieniczny, pozytywny, dynamiczny, kurtuazyjny. Powinien być, co najmniej, w pozycji pierwszej 20-tki ATP. Zaniedbywany w kraju, wyjechł do Austrii w poszukiwaniu lepszego szkolenia i rozwoju kariery. Postawił na gry deblowe. W wieku 31 lat, w profesjonalnym sporcie, nie można, niestety, już wiele odwrócić w obranym kierunku.
Mecz był wspaniały, zakończony wzruszającym braterskim uściskiem i gratulacjami dla Janowicza, który był po prostu nieprzytomny z radości.
Na koniec, Agnieszka Radwańska - wirtuozka na korcie! Jej wachlarz umiejętności nie znajduje równych we współczesnym tenisie kobiecym. Tam, gdzie nie może dominować atletyzmem, balansuje swoje szanse inteligencją w prowadzeniu gry i pokerową zupełnie cierpliwością.
Nikt jeszcze w historii tenisa w Polsce nie osiągnął jej sukcesu, (Fibak w 1977 roku był plasowany na 10 miejscu ATP)...no chyba , że "Jersey", jak komentatorzy ESPN kaleczą imię Jerzego Janowicza , sprawi nam niespodziankę wcześniej niż sądzimy..?
Aga przed jutrzejszym półfinałem z Sabine Lisicki (kolejny polonijny talent z Niemiec) plasowana jest na 4 miejscu WTP.
Sumując, proszę Państwa, przyjmijmy jako inspirację spektakularne sukcesy tych Młodych Polaków, jakikolwiek będzie ostateczny wynik tegorocznego Wimbledonu.
Zasługują na najwyższe wyrazy wdzięczności i podziwu za przeżycia sportowe, jakich nam dostarczają i reprezentowanie Polski, w sposób do jakiego mamy prawo ( i aspirujemy ) wbrew parszywej rzeczywistości, która nas otacza.
